Δύο παππούδες με Αλτσχάιμερ βρίσκονται στην παραλία. Καθώς περπατούν λέει ο ένας :
- Πάω να πάρω ένα παγωτό.
- Πάρε μου κι εμένα ένα, του λέει ο δεύτερος.
- Ρε φίλε, ευχαρίστως να σου πάρω, αλλά πώς να το θυμηθώ;
- Θα το λες συνέχεια από μέσα σου.
- Έγινε, τι παγωτό θέλεις;
- Κρέμα – φράουλα.
Φεύγει λοιπόν ο ένας για να πάρει τα παγωτά και καθώς προχωράει μονολογεί :
- Παγωτό κρέμα – φράουλα. Παγωτό κρέμα – φράουλα. Παγωτό κρέμα – φράουλα. Παγωτό κρέμα – φράουλα…
Καθώς έχει ήδη απομακρυνθεί του φωνάζει ο άλλος :
- Πες τους, σε παρακαλώ, να βάλουν και λίγη σαντιγύ.
- Παγωτό κρέμα – φράουλα, σαντιγύ. Παγωτό κρέμα – φράουλα, σαντιγύ. Παγωτό κρέμα – φράουλα, σαντιγύ.
- …και λίγο σιρόπι… ακούει μετά από λίγο.
- Παγωτό κρέμα – φράουλα, σαντιγύ, σιρόπι. Παγωτό κρέμα – φράουλα, σαντιγύ, σιρόπι. Παγωτό κρέμα – φράουλα, σαντιγύ, σιρόπι. Παγωτό κρέμα – φράουλα, σαντιγύ, σιρόπι…
Μετά από κανένα μισάωρο τέλος πάντων επιστρέφει κρατώντας δύο τυρόπιτες.
- Τι είναι αυτό;;; ρωτάει ο πρώτος, φανερά εκνευρισμένος.
- Οι τυρόπιτες που ζήτησες.
- Και η coca cola μου που είναι;;;
http://kanapedatos.blogspot.com/2013/07/a.html