Ένας μεγάλος επιστήμονας της αεροναυπηγικής σχεδιάζει ένα υπερσύγχρονο μοντέλο αεροπλάνου σούπερ υπερηχητικό. Όλα τα σχέδια είναι εντάξει, όταν όμως κατασκευάζεται το αεροπλάνο, μόλις πάει να απογειωθεί, σπάνε τα φτερά. Ο επιστήμονας αλλάζει τα σχέδια, κάνει εξισώσεις, υπολογισμούς με κομπιούτερ, αλλά τίποτα. Όσες φορές ανακατασκευάζεται το μοντέλο σπάνε τα φτερά. Ο επιστήμονας είναι στα πρόθυρα της απόλυσης από την εταιρεία του. Έτσι τα απογεύματα πάει σ' ένα παγκάκι ενός πάρκου και κλαίει. Εκεί τον βλέπει ένα γεροντάκι.
- Τι έχετε κύριε και κλαίτε; λέει το γεροντάκι
- Άστα γέρο μου. Το και το μου συμβαίνει.
- Χμμμ, σκέφτεται ο γέρος. Δοκίμασε να κάνεις αυτό που θα σου πω. Στο σημείο που σπάνε τα φτερά του αεροπλάνου άνοιξε κατά μήκος μικρές σχισμές.
- Μααα τι λογική είναι αυτή; λέει ο επιστήμονας. Με ποιο νόμο της φυσικής μου λες να το κάνω αυτό;
- Άκουσέ με. Είμαι γέρος κι έμπειρος, λέει το γεροντάκι.
Πραγματικά, ο επιστήμονας εφαρμόζει την ιδέα του γέρου και το αεροπλάνο ως εκ θαύματος πετάει και σκίζει τα ουράνια. Ο επιστήμονας πανευτυχής τρέχει στο παρκάκι να ευχαριστήσει το γέρο.
- Γέρο μου μ' έσωσες! λέει. Πήρα προαγωγή, αύξηση, δόξες! Μα έχω μια μεγάλη απορία. Πώς σου κατέβηκε η ιδέα να ανοίξω τις τρύπες κατά μήκος των φτερών;
- Απλούστατα, λέει το γεροντάκι. Μια ζωή που χέζω, έχω παρατηρήσει ότι το κωλόχαρτο δε σκίζεται και δε σπάει ποτέ, εκεί που πρέπει να σπάσει. Στο σημείο που έχει τις κατά μήκος σχισμές.
Και ο επιστήμονας κόκκαλο!
http://www.e-frapedia.com/2013/07/blog-post_13.html